W celu określenia wartości użytkowej Zarząd szacuje prognozowane przepływy pieniężne oraz stopę, którą przepływy dyskontowane są
do wartości bieżącej (patrz podpunkt dotyczący utraty wartości aktywów niefinansowych w postaci zorganizowanej sieci sklepów
detalicznych, nota 9). W procesie wyceny wartości bieżącej przyszłych przepływów dokonywane są założenia dotyczące prognozowanych
wyników finansowych. Założenia te odnoszą się do przyszłych zdarzeń i okoliczności. Faktycznie zrealizowane wartości mogą różnić się
od szacowanych, co w kolejnych okresach sprawozdawczych może przyczynić się do znaczących korekt wartości aktywów Spółki.
Utrata wartości aktywów finansowych
Wartość inwestycji w jednostkach zależnych podlega testowi na utratę wartości, jeżeli istnieją przesłanki wystąpienia utraty wartości. W
przypadku wystąpienia przesłanek utraty wartości Spółka ustala wartość odzyskiwalną inwestycji, za którą uznaje się wartość użytkową
oszacowaną na podstawie zdyskontowanych przyszłych przepływów pieniężnych lub wartości godziwej określonej w oparciu o
skorygowane aktywa netto. W procesie wyceny wartości bieżącej przyszłych przepływów dokonywane są założenia dotyczące
prognozowanych wyników finansowych. Założenia te odnoszą się do przyszłych zdarzeń i okoliczności. Faktycznie zrealizowane wartości
mogą różnić się od szacowanych, co w kolejnych okresach sprawozdawczych może przyczynić się do znaczących korekt wartości
aktywów Spółki.
Spółka szacuje odpis aktualizujący w odniesieniu do należności handlowych i pozostałych oraz pożyczek zgodnie z MSSF 9 z
zastosowaniem modelu oczekiwanych strat kredytowych. Ustalenie odpisu aktualizującego opiera się na założeniach Zarządu w zakresie
wyboru odpowiedniej metodologii, modelu i danych wejściowych (patrz podpunkt dotyczący utraty wartości aktywów finansowych, w
punkcie Instrumenty finansowe powyżej).
Szacunki bonusów, rabatów, wsparcia i promocji sprzedaży otrzymywanej od producentów/ dystrybutorów
Wiele umów w zakresie dystrybucji towarów handlowych zawartych z dystrybutorami, producentami przewiduje udzielenie Spółce
posprzedażnych rabatów, bonusów, które mają wpływ na cenę zakupu towarów. Niejednokrotnie wielkość otrzymywanego wsparcia jest
min. uzależniona od osiągnięcia w danym okresie progu obrotów. Forma otrzymywanego wparcia jest różnorodna, zróżnicowane są też
okresy rozliczeniowe (kwartalne, półroczne, roczne). W celu określenia rzeczywistego kosztu własnego sprzedanych towarów oraz
wartości zapasu na każdy dzień bilansowy Spółka w oparciu o zawarte umowy oraz systemy raportowania i kontrolingu bonusowego
szacuje należne, a jeszcze nie otrzymane wsparcie partnerów handlowych. Faktycznie zrealizowane wartości mogą różnić się od
szacowanych, zarówno dodatnio jak i ujemnie, co w przypadku wystąpienia takiej sytuacji ujmowane jest w kolejnym okresie
sprawozdawczym w wartości aktywów i/ lub wyników Spółki.
Okres leasingu
Ustalając zobowiązanie z tytułu leasingu Grupa szacuje okres leasingu, który obejmuje:
▪ nieodwołalny okres leasingu,
▪ okresy, w których istnieje opcja przedłużenia leasingu, jeżeli można z wystarczającą pewnością założyć, że leasingobiorca
skorzysta z tej opcji,
▪ okresy, w których istnieje opcja wypowiedzenia leasingu, jeżeli można z wystarczającą pewnością założyć, że
leasingobiorca nie skorzysta z tej opcji.
Oceniając, czy Grupa skorzysta z opcji przedłużenia lub nie skorzysta z opcji wypowiedzenia, Grupa uwzględnia wszystkie istotne fakty i
okoliczności, które stanowią dla niej zachętę ekonomiczną do skorzystania lub nieskorzystania z opcji. Rozważa się między innymi:
▪ warunki umowne dotyczące opłat leasingowych w okresach opcyjnych,
▪ istotne inwestycje w przedmiocie leasingu,
▪ koszty związane z wypowiedzeniem umowy,
▪ znaczenie bazowego składnika aktywów dla działalności Grupy,
▪ warunki wykonania opcji.
Zobowiązanie z tytułu leasingu prezentowane w sprawozdaniu z sytuacji finansowej odzwierciedla najlepsze szacunki co do okresu
leasingu, jednak zmiana okoliczności w przyszłości może skutkować zwiększeniem lub zmniejszeniem zobowiązania z tytułu leasingu
oraz ujęciem korespondującej korekty w aktywach z tytułu prawa do użytkowania.
Niepewność związana z rozliczeniami podatkowymi
Obowiązujące w Polsce przepisy podatkowe podlegają częstym zmianom, powodując istotne różnice w ich interpretacji i istotne
wątpliwości w ich stosowaniu. Organy podatkowe posiadają instrumenty kontroli umożliwiające im weryfikację podstaw opodatkowania
(w większości przypadków w okresie poprzednich 5 lat obrotowych). Od 15 lipca 2016 roku Ordynacja Podatkowa uwzględnienia między
innymi postanowienia Ogólnej Klauzuli Zapobiegającej Nadużyciom (GAAR), która ma zapobiegać powstawaniu i wykorzystywaniu przez
podmioty sztucznych struktur prawnych tworzonych w celu uniknięcia opodatkowania. Klauzula GAAR ma zastosowanie w odniesieniu
do transakcji dokonanych po jej wejściu w życie, jak i do transakcji, które zostały przeprowadzone przed wejściem w życie klauzuli GAAR,
ale dla których po dacie wejścia klauzuli w życie korzyści były lub są nadal osiągane. Ustalenie zobowiązań podatkowych, aktywów oraz
rezerwy z tytułu odroczonego podatku dochodowego (w tym wynikających z zastosowanych przez Spółkę ulg i zwolnień) wymaga